در هنگام بروز اختلافات فرهنگی، ساز و کارهایی وجود دارد تا اولا اختلافات سازنده از اختلافات مخرب و براندازنده جدا شود و ثانیا با برخورد حکیمانه و منصفانه اختلافات را به گونه ای مدیریت نمود که یا به نفع مجموعه ها و افراد تمام گردد یا با حداقل زیان پایان پذیرفته و یا کنترل شود.
شیوه های کنترل و حلّ اختلافات
۱٫مثبت اندیشی نسبت به موضوع اختلاف و طرفین اختلاف و نهراسیدن و نهراساندن از آن
۲٫تشخیص صحیح نوع اختلاف که آیا اختلاف سازنده است یا مخرب؟
۳٫بررسی منشأ و ریشه های اختلاف که آیا منشأ آن اساسی است یا غیراساسی، درون سازمانی و یا بیرون سازمانی است؟
۴٫اضافه نکردن افراد به طرف اختلاف و اضافه نشدن خود به یک طرف دعوا
۵٫حفظ احترام طرفین دعوا و دعوت به آرامش
۶٫استماع دقیق مطالب یکدیگر و بررسی عالمانه موضوع اختلاف
۷٫ نوشتن موضوع اختلاف بر روی کاغذ جهت شفاف سازی و ابهام زدائی موضوع و مقدار اختلاف
۸٫در نظر گرفتن ظرفیتها، گرایشات، حساسیتها و تیپ شخصیتی و تربیتی و خانوادگی فرد موردنظر
۹٫اندیشیدن به چگونگی حلّ اختلافات به جای پرداختن به چراهای اختلاف
۱۰٫ تمرین و تبلیغ صلح جو بودن و صلح طلبی.(والصُّلحُ خَیرٌ)